W krześle tym chodzi o podkreślenie kontrastu pomiędzy dwoma elementami które tworzy krzesło, element strukturalny (mechaniczny), oraz element interakcji użytkownika z siedziskiem. Zamiast standardowego podejścia polegającego na umieszczeniu człowieka w miejscu na człowieka.
Projektant przeniósł elementy mechaniczne na zewnątrz, co sprawia wrażenie, że wewnętrzna część unosi się w powietrzu, nie dotykając ramy krzesła. Tworzy to ciekawy efekt wizualny, który dodatkowo podkreśla podział strukturalny krzesła. Oczywiście poza swoimi walorami estetycznymi, posiada ono funkcje użytkowe, wewnętrzne panele posiadają niewielki zakres ruchu, co zapobiega przed powstawianiem uczucia sztywnienia nóg, po długim czasie spędzonym w pozycji siedzącej.
0 komentarzy